Atçe yürüyecek ama…

Nazlı Işık Tan yazdı....

KIRINTLAR

Merhaba, bu benim Görünüm’de ilk yazım.  Bu yazıda Lüleburgaz’ın yol ve kaldırımlarından bahsetmeyi düşünmüştüm. Birkaç kez denedim ama olmadı. Sonra aklıma Hatice Teyze’nin başına gelen tatsız olay geldi. Onun yaşadıklarını yazmaya çalıştım, tat vermedi. En iyisi onun söylediklerini olduğu gibi aktarmak sanırım.

(Hatice Teyze anlatıyor)

Geçen hafta doktara gittim.Oturdu karşıma, gözlüğünü düzeltti,Dedi ki:“Hatice Hanım, yürüyüş yapın, her gün azıcık gezin. Kan dolaşımı canlanır.”

Ben de:“Tamam doktorcuğum, çıkarım ben sabah serinliğinde, iki adım atar, soluklanırım.”

Ama ablacım, dışarı bi çıktım… Yollar yok mu, bildiğin can düşmanı gibi. O parke taşları... kimi kalkmış, kimi sallanıyo, bazısı fırlamış, bazısı çatlamış. Ayağımı bastım mı, taş mı ben mi oynuyorum belli değil.

Atçe gibi dengesi zor tutan biri için bu yol, yol değil. Yürümek değil, resmen cambazlık! Yağmur da yağınca hepten beter oluyor. Kaldırımlar suyla doluyo, adım attım mı, “Hop Atçe, nereye?”Geçen gün, -çıkayım Kongre Meydanı’na kadar, iki nefes alırım, dedim. Evden çıktım daha 3-5 adım atmadım, bir taş var, köşesi çıkmış, bi bastım…Ayak gitti bi yana, yürek gitti öte yana!

Birden her yer karardı. Öldüm herhalde dedim. Ayağımdaki acıyı duyunca, çilen bitmemiş dedim kendi kendime. Allah’tan Ayşe’nin torun vardı orda, tuttu kolumu. “İyi misin Hatice Teyze?” dedi. Ben de tuttum onun kolunu, “Ben iyiyim be yavrum, ama şu yollar hiç iyi değil!”

Neyse komşular yetişti de eve döndüm zar zor. Ayak şişti. Bu sefer dede başladı dırdıra; ne işin var sokakta, ne olcak şimdi, bi kavga biz.  Ama Murat Başkan’ı görürsem söyleycem.

“Murat kızanım, daha şortluyken, pisikletle dere boyunda dolanırdın. Şimdi dolan bakalım bizim sokakta pisikletle ne oluyor. Kızanım, saygıda hiç kusur etmezsin Allah razı olsun. Ama sokakların hali ne böyle? Atçe yürüyecek ama kaldırımlar, yollar Atçe’ye tuzak. Düzelt şu yolları be kızanım!”

Hatice Teyze yıllardır komşumuzdur. Çok önemsemese de sağlık sorunları var. Hiç kimseyi kırmak istemez, gönlü el vermez. Çok güzel anlatır her şeyi. ‘Geçmiş Olsun’a gidince anlattı bunları da. Umarım geçer.

Kim bilir belki sesimiz duyulur da Hatice Teyzeler, Ahmet Amcalar yaşadıklarının ağırlığıyla, güvenle basabilirler bu kasabanın sokaklarına.

Sağlıcakla kalın.