(veya Artık Bir Durun Yahu, bir DURUN)
Değerli Meslektaşım Yücel ÇAĞLAR Orman Kanununda yapılan değişiklikleri kronolojik sıraya koymak sureti ile bir değerlendirmede bulunmuş, ben de bu değerlendirmeyi esas alarak bir özet çıkardım.
Bir yanda bir karış ormanı korumak için can verenler, öbür tarafta ”devlet ormanı” sayılan yerleri “babalarının çiftliği” sananlar. Buna yürek mi dayanır?
1956 yılında çıkarılan 6831 sayılı Orman Kanunu’nun değişme serüvenini şöyle özetlenebilir.
✓ toplam 46 değişikliğin 31’i ile
✓ toplam 229 madde değişikliğinin 114’ü
2003-2024 döneminde gerçekleştirildi. Ek olarak, yasadaki
✓ 14 geçici maddenin 7’si ile
✓ 20 ek maddenin 14’ü de
aynı dönemde getirildi. Öyle ki, 6831 sayılı yasa Temmuz 2024’de 1973-2024 döneminde çıkarılmış tam 27 yasadan oluşuyor. Dolayısıyla; ne bütünlüğü ne de yönlendiriciliği kalmış “yamalı bohçaya” dönüştürülmüştür.! Bu yasaların 21’i 2003-2024 döneminde çıkarılmıştır. Ülkemiz yüzeyinin yaklaşık %29’unu -23,4 milyon hektar- oluşturan “devlet ormanı” sayılan yerler ile bu yerlerdeki orman ekosistemleri olmak üzere tüm ekosistemlerimiz temelde bu yasa ile yönetilmeye çalışılmaktadır. Peki gereğince yönetiliyor mu? Bu soruya olumlu yanıt verebilmek pek mümkün değil.
Yönetim iş başına gelir gelmez gündeme getirdiği ünlü “2/B arazilerini” satma girişimi bir anlamda erken gelen bir uyarıydı. Önceleri dikkate alınır gibi oldu. Ama siyasal iktidarın “fıtratında olan” mirasyedicilik ormancılığımız ve ormanlarımızda da sürdü. 22 yılda 6831 sayılı Orman Kanunu’nu tam 31 kez değiştirdi. Ekonomik durumuz da, yanı sıra, emek sömürüsünde olduğu gibi ormancılığımızda ve dolayısıyla ormanlarımızda da geldiğimiz durum ortada. Geçtiğimiz günlerde yine “torbalanmış” olarak çıkardığı 7519 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanunu ile Bazı Kanunlarda ve 655 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’la 6831 sayılı yasanın Ek Madde 8’sine dört yeni fıkra ekledi, yanı sıra, bir de Geçici Madde 14’ü getirdi. “Tanrı gözlerini doyursun !” mu demek lazım bilemiyorum.
Bir yanda bir karış ormanı kurtarmak için can verenler , bir yanda “devlet ormanı” sayılan yerleri “babalarının çiftliği” sananlar... Buna yürek mi dayanır? Benim artık dayanmıyor ve ne yapacağımı bilmiyorum doğrusu..
Gelelim 7519 sayılı yasayla 6831 sayılı yasada yapılanlara...
Geçici Madde 14 Ek Madde 9’un İlk Fıkrası
“Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce, devlet ormanlarında ulaşım hizmeti maksadıyla verilen havaalanı/ havalimanı izin alanı sınırları içerisinde yapılan, işletilen, işlettirilen veya yap-işlet-devret modeli esas alınarak yaptırılan ve işlettirilen yolcuların zaruri ihtiyaçlarını karşılayacak sağlık, otel motel, lokanta, dinî tesis, alışveriş üniteleri gibi tesislerle, akaryakıt istasyonu, lojistik, kargo tesisleri, yönetim ve idari binalar, geçici konaklama tesisleri ve terminal binaları ,havaalanı/havalimanının müştemilatı ,sayılır ve Tarım ve Orman Bakanlığınca izin verilebilir. İzin verilen tesislerden herhangi bir bedel alınmaz. Alınan bedeller iade edilmez.”
“Ek Madde 9 – (Ek : 31/7/2008 - 5801/2 md.) Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğünce yapılacak spor tesislerine ve Savunma Sanayii Başkanlığınca yapılacak savunma maksatlı tesislere ve bunların müştemilatına bu Kanunun 17 nci maddesinin üçüncü fıkrası esaslarına göre izin verilebilir. Verilen bu izinlerden bedel alınmaz.”
(2008 yılında getirilen Ek madde 9’a sonradan toplam 9 “ek fıkra” getirilmiştir !)
7519 sayılı yasayla Ek Madde 9’a Eklenen Fıkralar
Büyükşehir belediyesi sınırları içerisinde olan devlet ormanlarındaki erişme kontrolü uygulanan karayollarında yük aktarmak için zaruri olan yükleme ve boşaltma işlemlerine ait geçici depolar ve bunların tamamlayıcısı olan tesislere karayolu sınır çizgisi içinde kalmak ve her bir tesis için 60.000 metrekareyi geçmemek kaydıyla ağaçlandırma bedeli alınarak izin verilebilir. İzne konu tesislerin kiralanması, özelleştirme uygulamaları kapsamında işletme hakkının devredilmesi veya yap-işlet-devret modeliyle yaptırılması ve işlettirilmesi halinde orman sayılan alana isabet eden; sözleşmesi gereği ilgili idareye ödenmesi gereken kira bedelinin veya işletme hakkının devredilmesi halinde devir bedelinin %50’si Orman Genel Müdürlüğü özel bütçe hesabına izin sahibi tarafından yatırılır. İzinler, ilgili kamu idareleri veya kamu kurum ve kuruluşları adına devam eder, taahhüt senetlerinde yer alan haklar işletme süresi içinde aynı şekilde işleticiler tarafından kullanılır ve yükümlülükler yine işletme süresi içinde işleticiler tarafından yerine getirilir.
Comments