Ahmet GÜDÜCÜOĞLU - Lüleburgaz Görünüm Gazetesi

Geçenlerde 20 Kasım Dünya Çocuk Hakları Günü’nü kutladık. Dünya’mızda yoksulluk, savaş gibi nedenlerden dolayı çocukların çoğu büyük acılar çekiyor. Bu yazımda bir çocuk kahramandan söz etmek istiyorum. İqbal Masih.O 1983 yılında Pakistan’ın küçük ve yoksul bir köyü olan Muridke’de doğdu. Babaları kısa süre sonra aileyi terk etmişti. Ve annesi evlere temizliğe giderek aileyi geçindiriyordu. Fakat abisinin evlenme zamanı geldiğinde gerekli olan 600 rupiyi bulabilmek için annesi 4 yaşındaki İqbal’i bir halı fabrikasında çalışmaya göndermek zorunda kaldı. Acı bir şekilde söylemek gerekirse 600 rupi (12 dolar) karşılığı bir halı fabrikasına sattı. Pakistan, Dünyada en çok çocuk işçi çalıştıran ülkelerden birisi durumundadır. Kölelikten hiçbir farkı olmayan bu sistemde halı mafyası önce çaresiz aileleri borç batağına sokuyor. Daha sonrada her yıl artan faizler borcun sona ermesini engelliyordu. İqbal ve daha pek çok çaresiz çocuk bu şekilde aşırı sıcak, havasız bir odada (dokudukları halının kalitesi düşmesin diye), bir halı tezgâhına zincirlenerek (kaçmasınlar diye) günde 12 saatten fazla çalıştırılıyordu. İş yerinde kendisi gibi konuşmaya bile korkan 30 çocukla bir tutsak olarak 6 sene yaşadı. Çocukların hemen hepsine sadece hayatta kalmalarına yetecek kadar su ve yemek veriliyordu. Zira bunun da bir sebebi vardı. Çocukları mümkün olduğu kadar küçük bedende kalmalarını sağlamak gerekiyordu. Çünkü en pahalı halıları ancak o küçücük parmaklar dokuyabiliyordu. Zaten İqbal, 10 yaşında sadece 27 kg ağırlığında ve 6 yaşında gibi görünüyordu.
Çocuk çalıştırmanın yasak olduğunu öğrendiğinde ise bir şeyler yapmanın gerekliliğine inanan İqbal buradan kaçar. Fakat daha sonra yakalanarak tekrar fabrikaya götürülür. Bir sonraki kaçışında ise yanında çocuk işçi çalıştırmanın insanlık dışı bir olay olduğuna ikna ettiği yüzlerce çocuğu da götürür. Çocuk işçiliğine karşı verdiği mücadele dünya çapında duyulmaya ve ses getirmeye başlayınca 1995 yılında henüz 12 yaşında iken çıkarları engellenenler tarafından öldürülür. Onu katledenler rahat bir nefes aldılar. Fakat ufak bir ayrıntıyı unutmuşlardı, İqbal’in kısa sürelik hayatında dokunduğu diğer çocukları. Bu çocukların en önemlisi Craig Kielburger. Kendisi İqbal’le aynı yaşta ama çok farklı şartlarda dünyaya gelmiş ve bugün “Free The Children” derneğinin kurucusu olarak biliniyor. Kanada’da refah içinde bir hayat yaşarken İqbal’in ölümüyle tüm dünyası değişen Craig neredeyse tüm hayatını İqbal gibi çocuklara adamaya karar verdi. Bu konuda da çok büyük yol aldı. 45 ülkede 650’den fazla çocuklar için okul kurulmasına öncülük etti.

Küçük bir bedene sahip olmasına rağmen büyük bir ruha sahip olan İqbal, küçük yaşlarına rağmen ağır şartlarda çalıştırılan çocukların hakları için büyük çaba gösterdi. Konuşma yeteneği, cesareti ve azmi ile Pakistan’ı oldukça etkileyen İqbal’in daha önce korktuğu mafya, kendisinden korkar bir duruma geldi. Çocuk yaşta vermiş olduğu mücadele onu henüz daha çok küçükken kahraman yaptı. Birçok insanın baş edemediği sorunlarla 10 yaşında savaştığını, binlerce çocuğu tutsak bir ömürden kurtardığını ve inandığı değerler uğruna korkmadan öldüğünü bildiğimiz İqbal ‘in anısı önünde sevgi ve saygıyla eğiliyoruz.

Dünya, yoksulluklara mahkûm edilen çocuklara karşı hep acımasız davrandı. Afrika’da binlerce çocuk açlıktan öldü. Filistin’de sahilde top oynayan çocukların üstüne bombalar yağdı. Savaştan kaçan Aylan Bebek üç yaşında denizde botun batmasıyla yaşamı yitirdi. Yemen’de yıllardır devam eden savaşta yaklaşık 85.000 çocuk kötü beslenme ve hastalıklardan dolayı hayatını kaybetti. Dünya olarak çocuklarımızı koruyamadık. Adını ve yüreğimde yarattığı boşluğu hiçbir zaman unutmayacağım İqbal’in sözüyle yazımı bitirmek istiyorum. “Sizden, çocukların köle olarak çalıştırılmasına son vermenizi istiyorum, çünkü çocuklar kalem kullanmalı, işçilerin kullandığı aletleri değil”